Kalwaria (385 m n.p.m.) to najwyższe wzniesienie Przedgórza Paczkowskiego, znajdujące się w okolicach miejscowości Gierałcice.
W grudniu 2020 roku na szczycie najwyższego wzniesienia Przedgórza Paczkowskiego (po polskiej stronie), zamontowana została nowa tabliczka z oznakowaniem szczytu. Fundatorami tabliczki byli świeżo upieczeni zdobywcy Korony Sudetów Polskich: Marcin Nowak (ówczesny Prezes) oraz Jarosław Srębacz (ówczesny Wiceprezes). Wydarzenie to odbyło się w porozumieniu z organizatorem odznaki Korona Sudetów Polskich z Wałbrzycha, do której to wzniesienie jest zaliczane.
Oprócz tabliczki powieszono również skrzyneczkę z pieczątką i kroniką. Ponadto w Punkcie Informacji Turystycznej Bastion św. Jadwigi w Nysie (ulica Piastowska 19) znajduje się druga, okolicznościowa pieczątka.
Od momentu pojawienia się tabliczki Oddział PTTK Tryton w Nysie opiekuje się tym wzniesieniem, a członkowie zarządu często je wizytują doglądając czy wszystko jest na swoim miejscu. Sama Kalwaria (385 m n.p.m.) cieszy się coraz większą popularnością, dlatego też postanowiliśmy zamieścić na naszej stronie internetowej opis dojścia na szczyt. Zapraszamy do lektury relacji autorstwa – Adriana Kołodzieja (ówczesnego Sekretarza).
Mapa:
Relacja:
Miejsce startu naszej wycieczki znajduje się w Gierałcicach w Gminie Głuchołazy, tuż za wsią na czerwonym Głównym Szlaku Sudeckim im. Mieczysława Orłowicza. Będąc we wsi trzeba skręcić w drogę prowadzącą do Kościoła św. Michała Archanioła i przejechać nią, aż do samego końca.
W tym miejscu warto wspomnieć, że pierwszy kościół w Gierałcicach wzmiankowany był już w 1302 roku. Na przestrzeni wieków był wielokrotnie przebudowywany. Obecna świątynia została wzniesiona w latach 1869 -1871 przez księdza Theodora Goldammera zmarłego w 1912 r. Kościół jest obiektem zbudowanym w stylu neogotyckim na planie prostokąta, trzynawowy murowany i wzmocniony przyporami. Do nawy świątyni przylega murowana z kamienia i otynkowana kilkukondygnacyjna wieża z poprzedniego kościoła.
W miejscu gdzie kończy się asfalt, a zaczyna szutrowa droga można zostawić samochód. Zabieramy plecaki i ruszamy w drogę ścieżką w kierunku południowym za oznaczeniami czerwonego Głównego Szlaku Sudeckiego. Trasa wiedzie wśród pól, a po czasie z lewej strony pojawia się widok na (890 m n.p.m.) i Masyw Chrobrego, czy czeską część Gór Opawskich ze Zlatym Chlumem (891 m n.p.m.).
Po przejściu ponad 800 metrów docieramy do rozejścia dróg. W prawo skręca Główny Szlak Sudecki, natomiast w lewo idzie nieoznakowana polna droga, którą teraz będziemy wędrować. Ścieżka prowadzi nas początkowo po łuku, a kawałek dalej docieramy zapomnianej osady Tomkowice, która powstała prawdopodobnie na początku XIX wieku. Była to dosyć spora wieś, którą w 1939 roku zamieszkiwała kolonia 15 domów i 51 mieszkańców. Niegdyś leżała na granicy z Austro-Węgrami, a potem z Czechosłowacją. W 1945 roku osiedliło się tu 10 rodzin górali z Żywiecczyzny, a Niemców wysiedlono.
Domy w Tomkowicach leżały zaledwie 1 – 2 metry od linii granicznej. Pod oknami codziennie przechodzili żołnierze Wojsk Ochrony Pogranicza, przejście zagrodzono zasiekami. Po czeskiej stronie zachowały się dobrze dwa domy, które nadal mają swoich mieszkańców. Po polskiej stronie zachowały się ruiny domów położone na odludziu wśród malowniczych pól i pagórków.
Przy pozostałościach osady Tomkowice należy skręcić w lewo i dalej wędrować wzdłuż granicy, aż do samego szczytu, który łatwo rozpoznać w terenie – zob. fotografia poniżej. Do przejścia pozostaje nam jakieś 600-700 metrów, aż w końcu stajemy na szczycie najwyższego wzniesienia Przedgórza Paczkowskiego po polskiej stronie. Kalwaria (385 m n.p.m.) wyrasta w kształcie wyraźnie zaznaczonej kopuły, z łagodnymi zboczami. Powierzchnia wierzchowiny jest tak wyrównana, że najwyższy punkt wzniesienia jest trudno rozpoznawalny z daleka.
Podłoże wzniesienia tworzą granity. Szczyt i zbocza wzniesienia pokrywa warstwa młodszych osadów glin, żwirów, piasków i lessów okresu zlodowacenia plejstoceńskiego lub osadami powstałymi w chłodnym, peryglacjalnym klimacie. Partie szczytowe częściowo niewielkimi kępami porasta las liściasty. Pozostałą część partii szczytowej oraz zbocza wzniesienia zajmują pola uprawne i łąki oraz w niewielkiej części nieużytki.
Będąc na szczycie zachęcamy do wpisania się do pamiątkowej kroniki. Na miejscu jest także pieczątka (druga okolicznościowa w Informacji Turystycznej w Nysie). Sam wierzchołek oferuje również ciekawą panoramę widokową. Pięknie widać Masyw Chrobrego i Biskupią Kopę (890 m.n.p.m.) w Górach Opawskich, dostrzec można również Borówkową (900 m.n.p.m.) w Górach Złotych, a w oddali pięknie widać położoną nieco w dole Nysę.
W ten sposób prezentuje się trasa dojściowa na Kalwarię (385 m n.p.m.), najwyższe wzniesienie Przedgórza Paczkowskiego po polskiej stronie. Droga powrotna prowadzi nas tą samą trasą. Zachęcamy do zdobycia Kalwarii, jak i pięknej odznaki Korona Sudetów Polskich.